Traumahealing – Jan Peeters


Mijn naam is Jan Peeters (1956). Ik heb een praktijk voor lichaamsgerichte traumatherapie voor babies, kinderen en volwassenen.
Oorspronkelijk zocht ik mijn werk in de accountancy, wat later overging in het werken bij een woningcorporatie. Dat bleek allemaal niet bij me te passen.
Na een sterk emotionele geladen scheiding, verlies van werk, was voor mij de enige remedie de weg naar binnen te vinden. Wat zijn mijn verlangens? Waar word ik blij van? Hoe bevrijd ik me van de enorme stress die ik zolang al ervaar? En wat is mijn eigen rol hierbij? Niet alles was aan de buitenwereld te wijten, dat werd me steeds meer duidelijk.
Dit heeft geleid tot hulp en ondersteuning (therapie) te zoeken en te aanvaarden. Iets in mijn innerlijk heeft me daarbij steeds naar een volgende stap geleid. En het mooie was dat dit in de wereld buiten mij beantwoord werd (zo binnen, zo buiten). Regelmatig ontmoette ik juist die mensen die mij iets wisten te vertellen of konden laten ervaren waardoor ik beter in mijn vel kwam te zitten. Ook werd me daarmee duidelijk waar mijn talenten liggen en wat ik, op mijn manier, graag in de wereld wil zetten.
Parallel daaraan ontwaakte het immer leergierige kind in mij. Deze bracht mij ook heel natuurlijk op een spiritueel pad. Al met al heb ik vele workshops en opleidingen gevolgd waarmee ik me geschoold heb als lichaamsgericht therapeut (specialisatie stress- en traumaverwerking) en als healer. En dat doe ik nog steeds. Eén van de speerpunten hierbij op dit moment is mezelf onder te dompelen in pré-, peri- en post natale stress en trauma. Dus datgene wat met zwangerschap en geboorte te maken heeft. Vanuit weer mijn eigen proces de ander daarin te kunnen ondersteunen. Dit doe ik o.a. door trainingen bij de pioniers en specialisten op dit gebied. Ook hier komen therapie en spiritualiteit samen.
In de minilezing over Traumahealing wil ik duidelijk maken waarom een lichaamsgerichte benadering kan helpen, maar ook dat biologisch gezien bij langdurige stress, of bij datgene wat we als trauma ervaren, er processen in ons zijn die aandacht en ondersteuning behoeven.